In de 90-er jaren heb ik in het Elsloose huis-aan-huis blad “de Wegwijzer” een serie gepubliceerd die ik “Over velden en wegen” noemde. In deze serie trachtte ik niet alleen toponiemen (lokale benamingen) te verklaren, maar ook de ontwikkeling tot heden met betrekking tot de wegen en velden rond Elsloo.
Deze serie is blijkbaar veel mensen in het geheugen gebleven, ook bij de redactie van elsloo.info. Zij vroegen mij of ik de serie niet opnieuw wilde publiceren op hun website. Hierin heb ik toe gestemd, alleen is de opzet iets anders.
Ik wil in de nieuwe rubriek niet alleen velden en wegen behandelen maar ook andere onderwerpen zoals de achtergronden van families, huizen, verenigingen enz. maar zeker ook vragen van lezers over wat wij “Aelserlogie” (alles aangaande Elsloo) noemen.
Het doel van deze rubriek is om de huidige generatie door meer te informeren over het verleden het besef bij te brengen dat het heden in de toekomst ook ooit als verleden de basis van het heden zal zijn. Wij dragen aldus een grote verantwoording voor het heden van de volgende generaties. Deze gedachten vormen de basis voor de in dit kader geplaatste rubrieken op elsloo.info. Met andere woorden: hoe is het zo gekomen en hoe zal het verder gaan?
Van Jan Pijpers ontvingen wij deze foto van de meisjesschool uit 1941. De klas is onbekend. Gezien het aantal leerlingen kunnen het ook meerdere klassen zijn.
De leerkrachten en de geestelijken op de eerste rij zijn: Juffr. Nes Paumen, Juffr. Lenssen, Pastoor Helgers (pastoor Elsloo van 1941 t/m 1945), Hoofd van de school meester Paumen, kapelaan Pelzer (1936 t/m 1941) juffr. Trees Vranken en juffr. Fientje Paumen.
Aanvullingen en wijzigen graag via Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. of <plaats reactie> onderaan pagina.
De voormalige mijnstreek van Nederland organiseert een themajaar over haar herkomst, met voor inwoners en bezoekers een breed programma aan activiteiten en lange-termijnprogramma's. Bezoek de thema-website>
In 1965 kondigde toenmalig minister Joop Den Uyl (PvdA) aan dat de kolenwinning ging stoppen. Nu, vijftig jaar later, is het tijd de balans op te maken. Welk effect hebben de mijnbouwjaren zelf en de jaren na de sluiting op het leven van vandaag de dag? En op welke manier helpt het mijnerfgoed vragen van nu te beantwoorden?
M2015 gaat over nu: over wat de voormalige mijnstreek nu is, en wat de streek wil worden. Maar het kijkt ook terug op haar geschiedenis > website demijnen.nl Het laat zien hoe enorm groot de invloed van het mijnverleden op deze regio is geweest, en hoe belangrijk dat verleden is voor toekomstige ontwikkelingen. M2015 wil het verhaal van de mijnstreek vastleggen voor de toekomst. Zodat ook jonge generaties de geschiedenis kunnen voelen en beleven.
Van oud-drumbandlid John Geurts hebben we deze foto's van Drumband St. Maarten ontvangen. Hij dateert deze op 1969. Bedankt voor dit mooie nostalgisch materiaal.
Menig jongetje kreeg de kriebels als de drumband door het dorp trok. In mijn beleving deden ze dat vaak. Voor het communiefeest een trommel gevraagd en gekregen. We marcheerden over het plein en de Koolweg. Drumbandlid Jan Hanckman (later drummer in o.a. The Rollintos) bracht ons de basis bij en voerde het korps aan. Bestuurslid Schepers uit de Wijngaardstraat, de vader van Benny, zocht verse aanvoer voor de drumband en haalde ons over om het korps te versterken.
In zaal Frits Lemmens werd gerepeteerd. Daar bleek dat ze trommels genoeg hadden, maar klaroenblazers te weinig. Na lang aandringen mochten we toch trommelen. Wekenlang op een lederen plaatje roffelen, maten tellen enz. Instructeur Jan de Klein was streng. We hadden het snel gezien.... en marcheerden niet veel later weer met ons eigen "trommelkorps" door Elsloo.
Tientallen jaren lang werd de trommel met carnaval weer van zolder gehaald, met of zonder Zaate Hermenie.
Louis II (Kusters) nieuwe Prins van de Sajelaire !
Op zaterdag 10 januari 2015 werd in een vol Maaslandcentrum Louis Kusters uitgeroepen als Prins Louis II van de Sajelaire. Een enthousiaste zaal genoot verder van optredens door o.a. Kartoesj en de Brabantse tonprater Rob van Elst.
Prins Louis II was mistery guest in een komische film van Jo Goossens met Ivo van de Bijl in de hoofdrol. D nieuwe prins werd op ludieke wijze tevoorschijn getoverd. Na de prinseninstallatie door vorst Roy Broersma werd nog tot in de klkeine uurtjes gefeest.
Prins Louis II werkt bij het Ministerie van Defensie en is actief lid van Haslou en Zônder Bezeij. Louis komt uit een echt vatselaovendsnest want zijn vader Pierre was enkele jaren geleden nog seniorenprins van de Sajelaire. Wij wensen hem een onvergetelijke vastelaovend toe!
Jordy I jeugdprins van de Sajelaire
Tijdens een zeer drukke Kènjerrevue op zondag 18 januari werd Jordy Muyrers uitgeroepen tot jeugdprins van de Sajelaire. Jordy I woont aan de Elserheggen in Elsloo en is leerling van BS De Poolster. En zo te zien heeft hij er zin in! Fijne vastelaovend Jordy!
(Foto Theo Bauwens)
Seniorenprinses Ria II
Op woensdagmiddag 14 januari 2015 werd tijdens de traditionele ouderenzitting van de CV de Sajelaire, Ria Lemmens uitgeroepen als seniorenprinses. Ria II woont met man Pierre in de Dross Wilkinstraat. In het dagelijks leven is Ria niet alleen liefhebbende oma van haar kleinkinderen, maar ook geestelijk adviseur van haar man Pierre, een van de twee Knöppele.
Tijdens deze zitting werd afscheid genomen van de vorige prins Math Beckers. Naast Elsloose artiesten traden op o.a. Angelina, Jan Strik de Brabantse kampioen tonpraten, de Knöppele en zangduo Roland en Carien.
Jan Wilting 5 x 11 jaar bij CV de Sajelaire
Veel leden blijven Carnavalsvereniging de Sajelaire lang trouw. Dit jaar worden tijdens de prinsenreceptie op zondag 8 februari in zaal de Dikke Stein weer 5 jubilarissen gehuldigd. Na Henk Steevens en Jan Notten kan er voor de 3e keer een lid gefêteerd worden die 5 x 11 jaar lid is van de vereniging: Jan Wilting.
Jan is een echte verenigingsman. Hij regeerde in 1960 als Prins Jan III. Hij is altijd erg aktief geweest binnen de vereniging. Zo speelde hij jarenlang een rol in de Aelser Revue. Daarna koos Jan er voor om op een bezielende manier leiding te gaan geven aan de decorploeg. Nu regeert hij binnen de Sajelloods in Catsop, waar decors en carnavalswagens gebouwd worden. Door de medewerkers van de Aelser Revue van de Revue wordt hij "Opa Jan" genoemd. Jan was ook vele jaren voorzitter van de buurtvereniging Catsop. Hij is nog steeds vitaal en woont samen met zijn vrouw Marie in de Catsopperhof.
Behalve Jan zijn er nog 4 jubilarissen: Pierre Lemmens 3 x 11 jaar Roger Bours: 2 x 11 jaar Hub en Martijn van de Bergh beide 1 x 11 jaar lid
Interview uit 1996 van Guus Peters met Sjefke Janssen (met dank aan LOS)
Sjefke Janssen werd geboren in Elsloo op 28 oktober 1919 en overleed daar woensdag 3 december 2014. Maar liefst 95 jaar is hij geworden. Elsloo verliest weer een van haar wielerhelden.
Dagblad De Limburger geeft hem vandaag 5 december een passend eerbetoon op de voorpagina van het sportkatern. Op pagina 2 staat een uitgebreide in memoriam; klik hier om dat te lezen >
Hij was profwielrenner van 1946 tot 1954. Sjefke was een kleine en karaktervolle coureur die zich, als rechtgeaard Limburger, het beste thuis voelde op een enigszins geaccidenteerd terrein, zoals de Limburgse heuvels.
Zijn beste prestaties leverde hij in eendagskoersen, met name was hij tijdens al die jaren als professioneel wielrenner vaak succesvol bij de Nationale Kampioenschappen op de weg. In 1947 en 1949 werd hij dan ook kampioen in deze discipline. Hij nam vier maal deel aan de Tour de France en haalde 2 keer de finish. In 1947 was hij de enige Nederlander die de Tour uitreed en hij eindigde op de 32e plek. Dat jaar was zijn glansjaar, mede danzij de 3e plaats op het wereldkampioenschap in Reims (slechts 7 renners halen de finish) In 1948 werd hij 36e in de Tour.
Na zijn fietscarrière heeft hij aan de Stationsstraat in Elsloo een rijwielzaak en fungeert daarnaast als ploegleider van diverse wielerploegen. Na de overname van de zaak door zoon Jo in 1979 werd het een racefietsspeciaalzaak, waar zijn naam nog steeds prominent en vol trots op de gevel staat.
In de 90-er jaren heb ik in het Elsloose huis-aan-huis blad “de Wegwijzer” een serie gepubliceerd die ik “Over velden en wegen” noemde. In deze serie trachtte ik niet alleen toponiemen (lokale benamingen) te verklaren, maar ook de ontwikkeling tot heden met betrekking tot de wegen en velden rond Elsloo.
Geen reacties
Veel leden blijven Carnavalsvereniging de Sajelaire lang trouw. Dit jaar worden tijdens de prinsenreceptie op zondag 8 februari in zaal de Dikke Stein weer 5 jubilarissen gehuldigd. Na Henk Steevens en Jan Notten kan er voor de 3e keer een lid gefêteerd worden die 5 x 11 jaar lid is van de vereniging: Jan Wilting.
