Beeldmateriaal op deze pagina is ter beschikking gesteld door HSV Juliana te Elsloo, tenzij anders vermeld.

Naar aanleiding van onze artikelen over de aanleg van het Julianakanaal werden wij door de secretaris van Hengel Sport Vereniging Juliana erop geattendeerd dat hun vereniging haar oprichting mede aan de aanleg van dit Julianakanaal te danken heeft. De historie vanaf de oprichting in 1932 tot 1957 werd in hun jaarblad “’t Stopke” in 2007 opgenomen. In het kader dat het kanaal 75 jaar geleden geopend werd, past dit stukje historie van een echte Aelsere vereniging zeker in de reeks over het Julanakanaal.

Uit: ’t Stöpke 2007
Duikend in de archieven van onze vereniging kwam ik een stuk tegen over de vereniging geschreven in 1982 door de toenmalige penningmeester Coen Smeets; hij was toen 79 jaar. Coen Smeets is ononderbroken 40 jaar penningmeester geweest van onze vereniging. Hij is op het 40 jarig bestaansfeest tot erelid benoemd en kreeg door de vereniging een gouden speld als waardering aangeboden. Ik heb Coen nog lange tijd meegemaakt als penningmeester en bestuurslid. Ik kan U vertellen dat we het als jonge bestuursleden vaak niet makkelijk hadden met de oudjes. In hun ogen waren we snotapen en zij waren niet ontvankelijk voor vernieuwing. Maar al die oudjes waren in hart en nieren echte verenigingsmensen in onze club en hun verdiensten waren groot. In die
tijd ging het er soms hard toe op bestuursvergaderingen maar na afloop was alles vergeten en werd gekaart en gebiljart. Het betreft de jaren 1932 t/m 1957 van onze vereniging. Ik heb het schrijven zo origineel mogelijk gelaten dus U zult wat rare en ouderwetse zinnen ontdekken. Vooral de ouderen zullen nog al wat namen tegenkomen die hun bekend in de oren klinken. Hier en daar zal ik een kleine toelichting geven welke cursief staat gedrukt. Ik wens U veel leesplezier.
Math Coumans.

Op 11 maart 1983 overhandigd Harie Bovens (links) de symbolische voorzittershamer aan Math Coumans. foto: Archief HSV Juliana

Hengelclub Juliana (HCJ)
De hengelclub Juliana te Elsloo werd opgericht 27 september 1932 in Café Sport bij Jan Cremers. (Café Sport, later zaal Cremers, later disco Djive, nu een partyzaal, gelegen in de Kaakstraat te Elsloo. Hier is onze vereniging 40 jaar gehuisvest geweest.)
Aanwezig waren 3 personen: Jef Bovens, Harie Beckers en Coen Smeets.

Dit werd tevens het voorlopig bestuur, als volgt samengesteld: Jef Bovens voorzitter, Harie Beckers secretaris en Coen Smeets penningmeester. Half oktober waren we al met 8 man: J. Bovens, H. Beckers, C Smeets, J Houben P.Janssen, C. Frederix, J.Frederix en G. Frederix. Voorzitter werd J.Houben, J. Bovens werd secretaris en C.Smeets penningmeester.
Deze oprichting viel niet in goede aarde bij de oudere vissers, maar we waren gedwongen want we hadden maar 2 vergunningen om in het kanaal te vissen (J. Bovens en C. Smeets)
Onze eerste opzet was het kanaal te pachten van Elsloo tot aan de brug in Geulle, maar we hadden geen geld. Toen besloten we om per maand 1 gulden te betalen van oktober 1932 tot mei 1933. In mei 1933 hadden we fl. 57,58 in kas. We hadden een feestavond gehouden om geld in te zamelen, een feest met mosselen en haring. Dit was een flop we hielden slechts fl.1,58 over. In april 1933 besloten we om in te schrijven om het kanaal te pachten voor fl. 200,00 later maakten we er fl. 257,58 van.

Coen Smeets op het 50 jarig jubileum van de vereniging in 1982 foto: Archief HSV Juliana

We maakten 2 inschrijf formulieren klaar, een op naam van J. Bovens voor fl.251,00 en een voor de club op naam van J. Houben voor fl. 257,58 Jef Bovens ging naar Maastricht naar de Domeinen waar de formulieren ingeleverd moesten worden. De dag van de gunning was spannend we liepen van Houben naar Bovens en van Bovens naar Houben om te vragen of er nog geen bericht was.
Eindelijk kregen we bericht dat wij het kanaal gepacht hadden. Er waren 17 inschrijvingen geweest, wij waren de hoogste bieder met fl. 257,58  Bovens nummer twee met fl.251,00 en van Haren uit Maastricht met fl.237,50

De vreugde was enorm, direct werd bij Café Sport de vlag uitgestoken want het werd een hoge feestavond. Wij mochten 35 vergunningen verkopen maar eerst moest betaald worden. We hadden slechts fl. 57,58 in kas dus fl.200,00 tekort. Dat was geen probleem want C. Smeets en J.Houben boden direct aan om ieder fl.100,00 te lenen, het was toch maar voor enige dagen. We maakten toch maar voorzichtigheidshalve een briefje klaar een soortement contract dat door alle leden getekend werd. In mei 1933 mochten we 35 vergunningen uitgeven, deze waren we zo kwijt. De prijs van een vergunning was nogal veel voor die tijd. We verkochten 5 vergunningen voor fl.20,00 per stuk, 10 vergunningen voor fl.15,00 en 20 vergunningen voor fl. 10,00.

Die van fl. 20,00 waren voor de Walen uit Luik (B), die van fl.15,00 buiten Elsloo en Geulle en die van fl.10,00 voor de mensen uit Elsloo en Geulle. Dit was niet veel want het kanaal zat vol vis van allerlei soorten, snoek, baars, paling, voorn enz.. (Destijds werd vrijwel alle gevangen vis meegenomen voor consumptie of werd verkocht.) Het was een geweldige tijd, hoe de vis in het kanaal kwam zijn we nooit achter gekomen omdat het kanaal bij Elsloo nog niet klaar was en boven de Geul ook niet. Dus de vis moest vermoedelijk uit de Geul zijn gekomen. We moesten wachten tot juni want het was gesloten tijd. (Toen gold de gesloten tijd van 1 maart tot 1 juni op het kanaal en tot 15 juni op de Maas. Velen van ons hebben het gesloten seizoen nog jaren meegemaakt.)

Voorzitter van het eerste uur: Sjeng Houben foto: Archief HSV Juliana

Toch wilden we al eens proberen, niet met een hengel maar aan een fles of gesloten blikken pot hieraan vastgemaakt een snoer van een meter en een haak. Als aas werden kleine vissen gebruikt die kon men in die tijd met een vork vangen, de vissen zaten onder de stenen. (vermoedelijk kleine geuven, wij noemden ze “ glitschgeuven”)

Het vissen ging als volgt: we deden de vis aan een niet te kleine haak. Op het snoer zat een beetje lood om het aas naar beneden te houden, het hele zaakje, fles, snoer en aas werd in het water gegooid. Na een paar minuten zag men de fles op en neer gaan in het water, zólang dat snoek of baars doodvermoeid naast de fles op het water dreef. Met een lang touw verzwaard met een steen, werd over het snoer gegooid en de vis werd binnengehaald. Het lijkt ongeloofwaardig maar het is waar. Met spanning werd de opening van het seizoen afgewacht maar op 1 juni was het zover. Er werden veel vissen gevangen vooral voorns, baars en snoek. Het aas voor voorns was deeg of tarwe, voor baars piering en voor snoek een visje.

Aanleg van het Julianakanaal, KLM luchtfoto 11 oktober 1934 Foto: Streekmuseum Elsloo/(© Aviodrome Lelystad)

Het was augustus geworden en het kanaal lekte als een zeef en Waterstaat liet geen water meer bijkomen. Onrustbarend zakte het water en de ramp voor de vis was compleet. Met lede ogen moesten we aanzien hoe het kanaal leeg liep. We hadden vermoeden dat het opzet was. We hebben toen duizenden kleine visjes gevangen en met emmers in de Molenbeek gezet zodat ze richting Maas konden zwemmen. (Molenbeek was de beek die vanaf de molen in Kasteel Elsloo liep richting Maas. Deze beek bestaat nog steeds en mond uit in de Hemelbeek en verdwijnt onder het kanaal naar de Maas.)
De grote vissen werden gevangen, verkocht en weggegeven. Het was net een vismarkt. De bewoners van Elsloo en omstreken kwamen vis halen want de meeste konden ze gratis krijgen. Na twee, drie dagen kwam weer water in het kanaal tot grote vreugde van de vissers. Snel stond weer 1 tot 1.50 m water in het kanaal. En tot onze grote verbazing barste het weer van de vis. Ongelooflijk waar ze vandaan kwamen.

Langzaam ging 1933 voorbij met uitzonderlijk veel visgenot. Begin 1934 wilden we eens weten of er veel paling te vangen viel. Wij maakte een reep klaar die de lengte had van de ene kant van het kanaal naar de andere. (Een “reep” was eigenlijk een stropers vistuig, het was toen al verboden. Het was een lange touw waaraan met lussen haken aan gebonden werden, meestal palinghaken. Deze haken werden beaasd met pieren. Het hele zaakje werd verzwaard met een steen of stuk lood en werd in het water gegooid. Na een nacht werd in alle vroegte het stroperstuig opgehaald.) Die reep werd op de dam in het kanaal klaargemaakt. Het was een heel karwei met al die haken en wormen. Een man liep aan de westelijke oever en de andere aan de oostelijke zijde met de reep en zo werd deze in het water gelaten dwars door het kanaal. De volgende morgen ging ik met Sjeng Houben naar het kanaal, wij hadden beide klompen aan, want laarzen waren nog schaars en duur. We moesten de reep aan een zijde uit het kanaal trekken, dit was veel te zwaar, maar we kregen hulp van enkele polders en zo werd het karwei geklaard. (polders waren arbeiders die meestal uit noord Nederland hier naar toe werden gehaald om mee te helpen het kanaal te graven)

De vangst was enorm, de lijn met haken hing vol met vis, paling en baars. Deze moesten langs de steile kant worden opgetrokken daardoor schoten veel vissen los en verdwenen weer in het kanaal. Het was toch een hele belevenis geweest maar we hebben het geen tweede keer gedaan en zijn gestopt met stropen. Daarna hebben we een wedstrijd gehouden, we waren met 9 deelnemers. Er werd alleen gevist op snoek en baars op een zondag van 10.00 uur tot 12.00 uur.

Voor het op peil  houden van de kasteelvijver werd in 1929 een overloop met toegangsbrug gemaakt. Foto: Streekmuseum Elsloo

We mochten aan twee kanten van het kanaal vissen, aan iedere kant 100 meter. Na afloop had iedereen minstens 1 snoek of baars gevangen. Op deze wedstrijd gebeurde wat bijzonders. Cris Frederiks, ons oudste lid was lichamelijk gehandicapt. (Deze man liep op krukken maar was desondanks een fervente visser.) Hij kreeg een zware snoek aan de lijn en deze trok Cris het water in. Met hulp van enkele toeschouwers is Cris toen met snoek en al uit het water gehaald. Cris vond het de mooiste belevenis uit zijn visserstijd, het was geweldig mooi zij hij.

Wij hielden ook een wedstrijd op voorn, deze duurde 1 uur. We waren met 9 deelnemers, het water was maar 70 cm diep en het beet slecht. Er was veel publiek op de dijk, die konden zien dat de winnaar maar 7 stuks gevangen had. We hadden wel voor iedereen een mooie prijs. Die waren geschonken  door: M. Albrigs, H. Beckers, J Notten, J. Cremers, allen uit Elsloo, J Houven, v Haren, Wilms allen uit Maastricht en Th Rotting uit Voerendaal.

Op een middag kwam M. Smeets, hij was een echte snoekvisser, naar me toe en gooide een net vol snoeken voor mijn voeten neer. Verbaasd keek ik naar hem en vroeg: Is het kanaal weer leeggelopen? Nee was het antwoord, deze heb ik vanmorgen gevangen. Dus je kunt indenken hoeveel van dat spul in het kanaal zat. De zomer van 1934 ging zo langzaam aan voorbij. Aan het kanaal werd aan twee kanten gewerkt. Het ging snel, als men door de Scharberg heen was, was het ergste gebeurd. Met lede ogen zagen we het einde naderen van ons mooie en onvergetelijk viswater. Aan het einde van 1934 werd de dam uit het kanaal gebaggerd en het kanaal was klaar in onze omgeving. Het was afgelopen met de mooie visdagen op ons stuk water.

Verwijdering van de damwand te Elsloo november 1934. Het pand Elsloo richting Born wordt gevuld. Foto: Streekmuseum Elsloo

Geleidelijk werd het Julianakaal opgevuld 1935 Foto: Streekmuseum Elsloo (© Aviodrome Lelystad)

De dijken waren klaar en verboden toegang verklaard niemand mocht op de ingezaaide dijk komen. Met veel praten en moeite kregen we weer het looprecht langs het water.
Het koste veel geld, we pachten 2000 meter aan de oostkant in Elsloo en 1500 meter aan de westkant ter hoogte van Kasteel Geulle. Als extra moesten we fl. 100,00 borg betalen voor het geval dat we de dijk zouden beschadigen. Na vele jaren hebben we dit geld weer teruggekregen.

1935 Wij hadden twee jaar geen contributie betaald en nu gingen we fl.3,00 per jaar betalen. Dit gebeurde met 1 kwartje per maand, het was een heel karwei om de contributie binnen te krijgen maar uiteindelijk heeft iedereen betaald. De meeste leden die een dure vergunning hadden betaald zoals de Walen uit het Luikse en de Maastrichtenaren verlieten de visclub. Maar enkele bleven ons trouw, zoals Wilmes van Haren, van Horen uit Maastricht, Rotting uit Voerendaal, J. van Thoor uit Susteren en Claessen uit

Sittard. Al gauw waren we met 35 leden en gingen aan concoursen meedoen. De eerste twee jaren was er geen wedstrijdvisser in Elsloo, dat was toen nog niet erg bekend. De eerste dobbers kregen we van Claessen uit Sittard. In 1934 namen we aan 4 wedstrijden deel. In Maastricht bij de Goede Vangst en bij M.V.V. (M.V.V. was: Maastrichtse Vis Vereniging, later van naam veranderd in Visstand Verbetering Maas.)
In Luik en in Herstal. We waren slecht op de hoogte we hadden ook geen goed materieel om op concoursen te vissen. Het resultaat was dan ook nihil. In Luik kregen we een beker voor de verst komende vereniging. (In die tijd heel normaal, ook prijzen voor mooiste houding in de optocht e.d. Ik heb nog een krantenknipsel gezien waar de wedstrijd in Luik genoemd werd. Sef Bovens had dat aan de krant bericht. Als kop van het artikel stond: Na een felle strijd met de Walen ging Juliana met de eer strijken. Over visserslatijn gesproken)

In 1935 ging het al een stuk beter, hier en daar sleepten we al een prijsje weg. We hadden goede leermeesters gekregen, Driessens en Engelbert uit Maastricht. Het waren fijne kerels die ons hielpen met goed vistuig zoals kleine haakjes en fijne lijntjes. Die kwamen per schuit van Frankrijk naar Maastricht. Goed vismateriaal was hier in de omgeving niet te krijgen. Ook hielpen ons die mannen met de Franse taal als we in de Walen gingen vissen.

Visconcours 1935 bij de beek in de Maas te Elsloo. Foto: Streekmuseum Elsloo

In 1936/37 lieten we een vlag maken, daar zou Dresen uit Maastricht voor zorgen; hij had een goed adres. Met Dresen gingen Bovens en Smeets naar de Zusters onder de Bogen in Maastricht, die konden een vlag maken maar het zou een tijdje duren voordat ze klaar was want het was volledig handwerk. Toen de vlag klaar was (deze kostte fl. 63,00) kochten we een vaandelstok met toebehoor bij de firma Zandijker in Maastricht voor fl.13,50. (dit vaandel met vaandelstok is nog steeds in het bezit van onze vereniging. Toen we 35 jaar geleden uit het voormalig verenigingslokaal vertrokken heb ik het een jaar daarna met veel pijn en moeite kunnen redden uit de kelder van Café Cremers. Geheel onder de schimmel.)

In 1936 kregen we ook verenigings petten. Deze werden geleverd door M.Albrigs uit Elsloo. Ze kosten fl. 4,00 per stuk maar ze hoefden niet ineens betaald te worden. Het was een slechte tijd, veel werkelozen en fl. 4,00 was veel geld. De meeste petten werden met een kwartje per maand betaald. Zelfs twee petten zijn nooit geheel betaald geworden. (De verenigings petten werden aangeschaft om te dragen bij feestelijke gebeurtenissen en op concoursen vooral in de optocht welke aan concoursen
vooraf gingen. Een exemplaar van deze petten heb ik nog privé in het bezit. Het is een platte blauwe pet met klep en opschrift in koperen letters H.C.J. Deze pet heb ik gekregen van oud kastelein Sjef Vranken 25 jaar geleden.)

Om nog eens terug te komen op de concoursen, we gingen overal met muziek naar het water. Als wij met de bus of open vrachtwagen gingen vissen had P. Stijnen altijd de trekharmonica bij zich. Na afloop als we een beker gewonnen hadden, was dat een echt feest. Pie Bovens was de vaste  aandeldrager als we in optocht naar het viswater gingen. Het mooiste vonden we als we naar Maastricht gingen, dan werden we steevast met accordeon vereniging Skala naar de Maas gebracht. De route begon op de markt via Bosschstraat langs het clublokaal van de Goede Vangst (Hotel de Ossekop) naar de Maas. De route werd door de politie afgezet.

Verenigingsvlag foto: Archief HSV Juliana

De eerste echte buitenlandse wedstrijd vond in Herstal plaats. In Hoei moesten we in optocht door een park lopen, tijdens de optocht werden ontelbare kamerschoten afgevuurd, we wisten niet wat we hoorden. Er deden 462 man mee aan deze wedstrijd, de wedstrijd duurde 1 uur en na afloop nog eens een half uur voor het korpsvissen in een ander stuk water. (De korpsen bestonden toen meestal uit drie man).
De hengelaars uit Elsloo hadden met het korps 70 vissen gevangen, te weinig voor een prijs. Als troostprijs kreeg onze voorzitter Sjeng Houben een pijp. Het ging steeds beter met de wedstrijden en in de jaren 1936-37-38 al heel goed. Overal waar we deelnamen waren we bij de eersten en kregen veel prijzen. Met de korpsen wonnen we veel bekers, zoveel zelfs dat we bekerkasten moesten laten maken. Bestuurslid Muytjens uit Geulle maakte deze kasten voor het bedrag van fl. 45,00. In 1937 deden we aan 17 concoursen mee. In 39 en 40 waren deze kasten al vol bekers en medailles.

Tijdens de bouw van het Julianakanaal werd de kanaalbodem “bekleed”. Beton en asfaltbeton werden boven op de Scharberg aangemaakt en met een “kubel” naar beneden getransporteerd en verder met een trein naar de werkplek, waar het tenslotte met een kruiwagen op de plaats werd aangebracht. Foto: Streekmuseum Elsloo

In 1937 gingen we op concours in Roermond, het was een snikhete dag en om twee uur viel het startschot. We mochten niet met maden vissen. Het aas was aardappel, deeg of piering, de controle op het aas was streng. Tijdens het vissen begon het te regenen. Ik had al 7 stuks gevangen, het ging geweldig maar toen kwam de tegenslag. Ik werd gecontroleerd en de controleurs wilden in mijn viskorf kijken. Ik moest opstaan en toen viel mijn deeg die ik op mijn schoot had ter bescherming voor de regen in de Maas en het was gedaan met de wedstrijd voor mij. Er kwam een onweer op en het regende pijpenstelen, we moesten vluchten en we gingen onder de afrastering door naar een open schapenstal, we waren net binnen toen een halfdolle schapenbok binnensprong die gelijk in de aanval op ons ging, we moesten vluchten de regen in.

Het veerhuis van Jozef van Es te midden van de werkzaamheden. Uiterst links is onze Kasteelvijver nog te zien. Foto: Streekmuseum Elsloo

Jef Bovens, hij had altijd wat speciaals, trok zijn bovenkleding uit en stopte die in zijn korf. We dachten dat hij niet goed bij zijn hoofd was geworden toen we hem in zijn onderbroek zagen vissen. Maar toen de regen ophield trok Sef de droge kleren aan en wij zaten met een nat pak. (Goede regenkleding bestond toen niet en visparaplu’s waren nog niet uitgevonden. Wat deeg betrof, iemand van Elsloo had uitgevonden dat deeg die rood gekleurd was met intensive een prima aas was. Andere verenigingen wisten niet hoe ze deeg konden kleuren met het gevolg dat rode deeg binnen de kortste keren verboden werd op wedstrijden. ) Ondanks de tegenslag op deze wedstrijd wonnen we toch nog een korpsbeker en Toontje Janssen, een overgebleven polderjongen (Werkers aan het Julianakanaal) had de eerste prijs gewonnen met 36 vissen. Hij kreeg een mooie klok, een regelateur.

Van de concoursen stap ik over naar de mooie feestavonden van voor de oorlog met bomvolle zaal. In 1932 het eerste feest met haringen en mosselen was een fiasco geweest. De jaren daarna verkochten we erelidskaarten voor 50 cent. Van de opbrengst
hielden we een visfeest, met vis, aardappelen, erwten en wortelen. Ook hadden we twee komieken besteld om het feest op te luisteren. De vis werd geleverd door gebroeders Bergs uit Meers. (Dit waren beroepsvissers op de Maas, hun visboot een schokker heeft nog lang langs de Maas gelegen ter hoogte van de huidige fanfarezaal in Meers.)

Oprichters van HSV Juliana. Links Coen Smeets (penningmeester) Rechts Sjeng Houben (voorzitter) niet op foto Sjef Bovens (secretaris) foto: Archief HSV Juliana

Vrijdags voor het feest werd door Bergs 150 kg levende voorns bezorgd. Deze moesten dan ook geslacht en schoongemaakt worden. Het bestuur zorgde hiervoor in de achterkeuken van café Cremers onder het genot van veel borrels en visserslatijn. Zaterdags werd de vis gebakken. Deze moest natuurlijk warm gehouden worden tot de avond. Het bakken van de vis werd verzorgd door Col en Toon Bergs, die konden dat prima. Voor de rest, aardappels, erwten en wortelen zorgde Marie Houben (de vrouw van de voorzitter Sjeng Houben). Zij zorgde ook voor de cotelettesaus voor over de vis. Het werd dan ook een onvergetelijke avond. In de jaren daarna hielden we ieder jaar een feestavond; we lieten ieder jaar komieken aanzitten om de avonden op te luisteren, o.a. Duo Vranken uit Elsloo, Riedel uit Spaubeek, Smeets uit Elsloo, Wouters uit Beek, Deneke Huls uit Maastricht, Scholten en Keulers uit Kerkrade en Duo Joe en Nellie uit Breda
We kochten meestal 2 à 3 grote snoeken bij Bergs en die werden dan verloot. Iedereen kocht dan ook lootjes dit was weer een welkome aanvulling voor de clubkas. Toen in 1940 de oorlog uitbrak was er niet veel te beleven, geen enkel concours meer, alle activiteiten werden stopgezet. Maas en kanaal waren verboden gebied.

Op 10 mei 1940 om 5:00 uur werd de kanaalbrug opgeblazen. Foto: Streekmuseum Elsloo

We kregen van de Duitsers grote lijsten die ingevuld moesten worden met gegevens van de leden, dit was voor de “Kulturkammer” We hebben niet één lijst ingeleverd. We kregen wel dreigbrieven van de Duitsers maar Jef Bovens scheurde alles kapot. Het was toch een gevaarlijke tijd, veel gegevens van de vereniging hebben we toen noodgedwongen vernietigd. We hadden de vereniging zogenaamd ontbonden ook hebben we vier jaar geen contributie geïnd.
Het bestuur was wel verplicht om te collecteren voor de “Winterhilfe”. Wij hadden een bepaald traject toegewezen en moesten huis voor huis collecteren voor de Duitsers. De collectebussen moesten in het patronaat worden ingeleverd maar de opbrengst was nooit veel. (De werkelijkheid was iets anders dan Coen Smeets beschrijft, het juiste heeft hij ons vaak genoeg verteld. Het ging als volgt in zijn werk: De collectebussen werden voordat ze naar het patronaat gebracht werden eerst naar het clublokaal gebracht. Daar haalden ze met behulp van een mes de collecte bussen leeg. Losse centen werden weer terug in de bus gedaan maar stuivers, dubbeltjes, kwartjes werden niet teruggedaan maar aan de kastelein gegeven in ruil voor borrels en bier.)

Al bij al is het nog goed afgelopen het had ook anders kunnen uitpakken. In 1945 zijn we weer contributie gaan betalen en de draad werd weer opgepakt.
Er werd ook weer aan concoursen deelgenomen en de economie kwam weer langzaam op gang. Het ledental groeide geweldig en in 1950 telde de vereniging 145 leden, ieder jaar kwamen er 25 man bij en ook vielen velen weer af. Het waren geen echte clubleden meer, ook weinig nieuwe concoursvissers kwamen erbij. De concurrentie van andere verenigingen werd groter. Toch moesten we nieuwe bekerkasten laten maken, wegens plaatsgebrek. De heer Muytjens maakte deze kasten voor fl. 95,00

Onderlinge kanaalwedstrijd anno 1947 vlnr. Coen Smeets, Laurent Cuijpers, onbekend en Willy Steps. Foto: Archief HSV Juliana

In 1957 bestonden we 25 jaar, ons eerste bestaansfeest. Er werd een heilige mis opgedragen, met aansluitend een koffietafel voor alle leden en een receptie die druk werd bezocht. De fanfare kwam ons een serenade brengen, gemeentebestuur was aanwezig met burgemeester Meyer (de vader van oud-burgemeester Ed Meyer van Stein) Het bestuur liet zich een middageten klaarmaken bij Math Scheepers (deze familie waar we ook nog de oud leden Hein en Math van kennen had een slagerij en men kon op bestelling ook eten) Deze maaltijd moesten we zelf betalen. De zeven man van het bestuur moeten 35 gulden betalen dus fl 5,00 per persoon.
Om 6 uur werden er door Lambert Gouder de Beauregard 50 kamerschoten afgevuurd en het grote feest kon beginnen. Dit waren de eerste 25 jaar van de vereniging van 1932 tot 1957.

Opgetekend door Coen Smeets in 1982
Bewerkt door Math Coumans.

Leden van het eerste uur anno 1977, ter gelegenheid van het 45 jarig jubileum. Van links naar rechts: Pie Bovens, Harie Bovens, Lowie Daemen, Coen Smeets, Sjeng Houben en Huub Vranken. foto: Archief HSV Juliana

Twee foto’s  met een verhaal: Uit “Stöpke” 2002

Ter gelegenheid van het in ontvangst nemen van hun vaandel (tijdens een visconcours  in 1935) Een groepsfoto in twee bedrijven gemaakt. Het verhaal achter de twee foto’s kent Harry Rouvroye van het Streekmuseum maar al te goed. Hij stond er namelijk bij toen de foto’s werden gemaakt.

Het zijn nagenoeg twee dezelfde foto’s. Het verschil is dat er op de een twee vrouwen en jongens opstaan, die niet in beeld mochten komen. Vandaar dat er een tweede vrijwel identieke foto genomen werd. Maar er is nog een verschil. Ze hebben voor de tweede foto hun petten verwisseld. Dat was iets van (26) Sjef Bovens, die altijd in was voor een grap. Harry vertelde dat er toen een internationaal visconcours in Elsloo was. Hij kan zich nog goed de stoet deelnemers herinneren die door het dorp marcheerden achter de trom van Jac. Claessen (Stationsstraat). Dat was voor de jeugd iets aparts. Daarvoor riskeerden ze zelfs om het lof (kerkdienst) over te slaan. Ook kan hij zich herinneren dat daar Belgische deelnemers bij waren. Die maakten indruk doordat ze de maden in hun mond staken.....De foto is gemaakt naast cafe Cremers in de Kaakstraat, op de straat. Op foto twee staat overigens nog een klein stukje van een, niet in de beschrijving vermeld,  jongenshoofd bij de vlag, dat is Sjef Cremers (op de eerste foto staat hij achteraan).

GROEPSFOTO H.S.V. JULIANA ANNO 1935 TER GELEGENHEID INWIJDING VAANDEL EN IN GEBRUIK NEMEN VAN DE VERENIGINGSPETTEN

Enkel feiten nog bekend van deze foto:

Vaandel gemaakt door Zusters onder de Bogen te Maasticht gemaakt van zijde en uiteraard handgeborduurd, kosten F. 68,00 Nog steeds in het bezit van H.S.V. Juliana maar moet hoognodig gerestaureerd worden. Laatste keer officieel in gebruik ter gelegenheid van 50 jarig jubileum 1982. Vaandelstok gemaakt van bambou met verschroomd bovenstuk en bussen gemaakt in Maastricht door fa. Sondeyker en zonen, kosten F. 18,00
De verenigingspetten:
De verenigingspetten werden gemaakt/geleverd door Alberigs stoffenhandel te Elsloo en kostten Fl 4,00 (anderen menen Fl 2,50 red.). De verenigingspetten werden aangeschaft voor de wedstrijdvissers om een goed figuur te slaan in de optochten welke vooraf gingen aan viswedstrijden, hier waren prijzen mee te winnen. Zoals: mooiste houding in de optocht mooiste vaandeldrager Het was traditie dat in groepsverband onder begeleiding van bv. fanfare of harmonie afgemarcheerd werd naar het viswater. Math Coumans is nog in het bezit van zo’n pet met opschrift HCJ (Hengel Club Juliana)

Nog enkele wetenswaardigheden van deze foto:
Voorzitter: no 28 Sjeng Houben (vader van Sjaak Houben)
secretaris: no 26 Sjef Bovens (broer van wijlen Harie Bovens)
penningmeester: no 24 Coen Smeets (40 jaar aaneengesloten penningmeesterschap)

Enkele namen welke nu nog in ons ledenbestand voorkomen: Sjengske Blom no 11 vader van Huub Blom / J van Kempen no 12 schoonvader van Harie Thomassen / H Vranken no 23 vader van Jan Vranken / Math Coumans.

1      Cupers L, Stationstraat 40, Elsloo 15-06-1895
2      Janssen G, Aan de Maas, Geulle  08-08-1903
3      Bovens P, Kaakstraat 5, Elsloo    02-01-1924
4      Daemen H.
5      Janssen W, Raadhuisstraat 27, Elsloo  03-08-1883
6      Frederiks H, Dorpsstraat 20, Elsloo  15-01-1894
7      Houben P, Op den Dries, Catsop
8      Meyers J, Stationsstraat 19, Elsloo  22-11-1888
9      Coumans T.  Stein
10     Ramakers F, Rijksweg noord, Lutterade  01-02-1902
11     Blom J, Kermisstraat 255, Geulle  04-09-1911
12     van Kempen J, Brommelen 68, Geulle  14-10-1907
13     Daemen L, Raadhuisstr. 23, Elsloo   16-12-1912
14     Stijnen P, Stationsstraat 76, Elsloo   25-02-1909
15     Frederiks C, Raadhuisstraat 20, Elsloo  25-04-1865
16     Wijnen H, Kampstraat 14, Beek  10-05-1903
17     Claessen G, Op den Dries 2, Elsloo  24-03-1897
18     Frederiks J, Stationsstraat, Elsloo  18-06-1901
19     Frederiks J, Terhagen 5, Elsloo    15-11-1886
20     Schrasser H, Stationsstraat 78, Elsloo  11-02-1915
21     Bovens P, Terhagen 10, Elsloo  19-11-1901
22     Frederiks T, Einde, Elsloo
23     Vranken H, Koolweg 19, Elsloo
24     Smeets C, Westbroek 42, Geulle  29-10-1902
25     Cremers J, Kaakstraat 9, Elsloo    09-12-1890
26     Bovens J, Kaakstraat 5, Elsloo       17-08-1899
27     Sassen B, Aan de Halt 188, Geulle 13-07-1908
28     Houben J, Dorpstraat, Elsloo
29     Beckers H, Stationsstraat, Elsloo  11-07-1902
30     Muitjes B, Hulserstraat, Geulle     03-06-1899