Zoals zovelen uit onze omgeving vertrokken deze Elsloose families (nazaten van Wiel en Marie Hanssen-Nijsten) in de 60-er jaren elk jaar voor 2 weken (of korter) naar domein het Zilverstrand in Mol (B) 
Mensen zonder tent huurden een houten chaletje, zoals dat op de achtergrond van bovenstaande foto te zien is.
Of nog veel leuker, een van de oude Engelse dubbeldek bussen die tussen de dennenbomen stonden opgesteld...dikke pret met de tantes, nonkes, neven en nichten!

De reis naar Mol was elk jaar weer een spannende onderneming. Wij reisden met de Volkswagen pickup die pap de rest van het jaar als ventwagen voor zijn groente en fruit gebruikte. De cabine heeft mudjevol gezeten met z'n vijven. In de laadbak werd de bagage van de halve familie meegenomen. Hun behoeften waren toen een stuk minder dan tegenwoordig. Aardappelen waren daar een vast bestanddeel van. Onze pap was een aardappelman. Dus op vakantie dezelfde aardappelen als thuis.
De autowegbrug over kanaal en Maas bestond toen nog niet, dus de reis ging via Maaseik. Direct achter Sittard maakte de Rijksweg een S-bocht; daar begon onze vakantie. Na Maaseik werd het spannend; bijna elk jaar werd er verkeerd gereden ofschoon nonk Jacques er steeds op hamerde dat ze bij de Joden-kerkhof (ergens tussen Maaseik en Mol) linksaf moesten. Auto's waren toen nog geen algemeen goed, dus het was heel normaal dat twee families, 4 volwassenen en 4 kinderen, in één Opel koers naar Mol zetten. Een ander mocht in de bedrijfsvakantie een werkbusje van de baas lenen. Kortom, men moest creatief met de mogelijkheden omgaan. Maar feit is dat we er elk jaar toch weer kwamen en een geweldige vakantie hadden!

Dierbare herinneringen aan die jaren! Wie herken je op de foto's...?

Trouwens Zilverstrand bestaat nog steeds, maar wel veel luxer dan in die jaren en onder de paraplu van EuroParcs.

De hele bups op de foto, de families Notten-Hanssen, Hanssen-Bruynseels, Huskens-Hanssen, Huveneers-Hanssen, Wouters-Hanssen, Zeegers-Hanssen, Hanssen-Peters, Hanssen-Voncken uit Elsloo, Stein en Beek.

Het vertier bestond uit zandkastelen bouwen, wandelen, speurtochten, voetballen, volleyballen en natuurlijk urenlang op het strand aan het meer liggen. En elke dag weer nieuwe avonturen zonder Nintendo, Playstation, computer... zelfs zonder tv.
Van het zand onder de dennenbomen werd je zo zwart dat menige moeder 's avonds bij het wassen erachter kwam dat ze 'n verkeerde snotaap onderhanden had...

Nonk Jacques (Huveneers) groef steevast afvoergoten voor de regen rond de tenten van onze families, maar in mijn beleving scheen in Mol altijd de zon!

Hoogtepunten: Naar de houten kantine waar de nonkes grote kelken Trappist dronken en de kinderen prikkellimonade die je tot boven in je neus voelde.
De wanden waren "versierd" met opgezette eekhoorntjes, die je ook kon kopen als souvenir.
Een paar keer in de vakantie van die lekkere Belgische frieten halen. Meestal kreeg je ook nog een bord dampende soep die elke dag vers werd gemaakt en verkocht door de rondrijdende "sopboer" vanuit z'n bestelauto.
En daarbij kookte moeders dan een eenvoudige doch voedzame maaltijd op het 2-pits buta-gasstel dat uitgestald was op een kastje van Jaffa-sinaasappelkisten met een gordijntje er voor. Als "IJsboerke" met zijn wagen over de camping tufte was het feest.

Er was toen geen stroom en water bij de tenten, zoals dat tegenwoordig gangbaar is. En internet hadden ze toen nog niet uitgevonden. Water moest je aan de handpomp halen. Dat rook erg sterk naar ijzer kan ik me herinneren en was ijskoud. Een deel van het water werd in een rubberen zak gedaan met kraantje, om te drinken en handen te wassen.
De afwas werd aan de tent gedaan; op bovenstaande foto met groene wasbak op 'n mandarijnenkistje. Kistjes genoeg bij ons thuis; vader was groenteboer. Half Elsloo heeft in die jaren voor Sinterklaas wiegjes van lege sinaasappel- of mandarijnenkistjes gefabriceerd. 

Geen chemisch toilet aan de tent, maar in een van de centrale toilet- en waslokalen. Ik kan me eerlijk gezegd niet herinneren of er midden jaren 60 ook douches waren. Met een beetje geluk lag er zo' n lokaal op loopafstand van de tent. Te dichtbij was foute boel; het rook er behoorlijk. Mannen konden zich daar ook electrisch scheren. 

En we gingen altijd... zelfs met een gebroken arm.... die vakantie is Wimke met zijn gips-corset in de Molse zwemvijver gevallen. 

Andere Elsloonaren in Mol gevonden, links Annie ? Schepers, Bertha Vranken, familie Hanssen-Voncken en rechts Riet Huveneers. 

Als tijdverdrijf werden onder aanvoering van nonk Jacques "naambordjes" van dennenappels in het zand gemaakt. Luiwammes was iemand die niets deed. En dat kwam veelvuldig voor in Mol als er geen zwemmen, voetballen of volleyballen op het programma stond.

We herkennen o.a. de families Huveneers-Hanssen, Hanssen-Peters, Hanssen-Bruynseels

Boven: de families Huveneers-Hanssen, Notten-Hanssen en Zeegers-Hanssen

Linksboven George en Elsie uit Engeland, vrienden van familie Hanssen-Voncken, verder op de foto de familie Huskens-Hanssen en tant An Huveneers-Hanssen. Nonk Jacques staat er niet bij, dus die heeft de foto gemaakt.

Boven: familie Hanssen-Voncken op strand aan de zwemvijver. Op de voorgrond tant An.