Jo -de melkboer- Lemmens # door Jo Smeets
Op zoek naar en stalling, kom ik in november 2014, terecht bij Jo Lemmens voorheen melkboer. Jarenlang heb ik hem niet gesproken. Nee heb je, ja kan ik krijgen. Ik bel aan en Jo die zich zo te zien "nat" aan het scheren is, komt aan de voordeur. In z'n stupke en 'n handdoek om z'n nek. "Jo, zal ik over een uur terugkomen?". Okee, zegt ie.
Later aan de keukentafel, in de schemer, zitten Jo en z'n vriendin soep te eten. "Jo, ik heb niet veel tijd, dadelijk moeten wij naar een verjaardag in Geverik, ga zitten". Er passeren enige onderwerpen de revue.
Zo is het 18 jaar geleden, dat hij stopte met z'n SRV-wagen. Jo reed dagelijks z'n ronde door Catsop en Elsloo. Een rijdende zuivel- kruidenierswinkel die op een slakkengang door de woonwijken reed. Midden jaren zestig werd dit idee gelanceerd. Qua postuur lang en smal in een witte jas, zat hij achter het stuur. Niet te beroerd om waar nodig de boodschappen binnen te brengen.
"Die grote srv-wagen die je had, wat is hiermee gebeurd?" De ex-melkboer zegt dat deze niet lang na z'n pensionering heeft verkocht. "Ik vreesde het ergste, toen ik de koper ermee zag wegrijden. Hij vertrok alsof het een race-auto was. Op twee wielen door de bocht is overdreven, maar die motor, die jarenlang anders was belast, kuchte en steunde"
Nadat z'n ventronde erop zat, moest ie samen met z'n vrouw Jes de SRV-wagen weer klaarmaken voor de volgende dag. Ook aan huis kon je bij Jes en Jo nog terecht als je een boodschap was vergeten. Tsja, een verdwenen fenomeen die SRV-wagen.
Hij zegt: "Jo weet je dat er langs jouw woonhuis een smal pad liep dat leidde naar de oude kern van Elsloo?" Nee, zeg ik. Toen wij als familie in 1960 in Catsop kwamen wonen, keken wij vanuit de woonkamer en keuken uit op de koeien van Sjaak de Heiboer.
Het priesterwijdingsfeest van mijn oom pater Claessen haalt hij ook aan. Catsop stond hierdoor op z'n kop.
Nu zijn we twee maanden verder en lees ik Jo's overlijdensadvertentie in de krant. Hij is onverwacht op 17 januari 2015 gestorven.
Ooit een karakteristiek persoon in de Elsloose gemeenschap. Vooral in 1958 toen hij tot prins werd uitgeroepen van CV De Sajelaire.
Jo Smeets
Jo de Melkboer r.i.p.
Mooi Jo, postuum jouw ode aan Jo de Melkboer. Inderdaad een markante Catsoppenair, die eigenlijk en helaas te vroeg is gestorven. Ik herken heel veel aan jouw memoires. Aanvullend, Jo was een echte kindervriend die elk kind in Catsop leuk wist te plagen en te triggeren. Het leek net alsof Jo altijd alle tijd van de wereld had in de aparte omgang met de huismoeders en inderdaad de kinderen. Ook inderdaad 's-avonds ongebreidelde winkelopenstelling, je kon altijd bij Jo en Jes terecht. Een man met een groot sociaal-maatschappelijk hart en een enorme opgewektheid in zijn persoon. Persoonlijk herinner ik me, dat Jo eigenlijk mijn eerste werkgever was. Ruim 45 jaar geleden brachten Jo van Tien en ik op zondagmorgen het SRV-krantje van Jo de Melkboer rond in Catsop. Overigens het geld dat wij hiervoor kregen van Jo, dat flipperde we vrij snel op bij Wies van Willemke.