Waar draait het vaak om in de jongenswereld? Meiden en auto’s is een simpel antwoord. Auto’s die natuurlijk binnen je beperkte geldelijke budget passen.

Toendertijd, eind jaren 70 begin jaren 80 zijn in onze kring automerken als Renault 4, Volkswagen Kever en het merk Citroën populair. Zo is snelheid geen criterium voor onze aankoop. Geen bonkende Golf GTI met een uitlaat die eruit ziet en klinkt als een melkbus. De hoofdrol in de navolgende verhalen is de Citroën Ami van een vriend......

Met deze auto gaan wij begin jaren 80 met Kerstmis naar Parijs voor enkele dagen in het Hilton Hotel aldaar. De avond voor Kerstmis stroomt heel Parijs leeg. Althans zo te zien, als onze eindbestemming in zicht komt, aan de andere zijde van de vangrails.
Hiervoor al stelt het geringe volume van de benzinetank ons opeens voor problemen. Is er nog voldoende benzine tot het volgende tankstation? Wij zijn Nederlandse afstanden gewend tussen de pompen. Het wijzertje noopt de chauffeur op enig moment om zelfs de snelheid zodanig te laten zakken, dat wij half op de snelweg en half op de vluchtstrook rijden. Dit om de medeweggebruikers niet al te zeer te hinderen.
Parijs wordt gehaald zonder dat de auto komt stil te staan.

Na het inchecken in het hotel, maken wij kennis met het verschijnsel autolift. Wij rijden deze lift in, dalen een aantal meters, vervolgens is er de parkeergarage van het hotel. Ons plan is om de auto hier te laten staan en ons te verplaatsen met de metro. Slechts Kerstavond is dit gebeurd. Hierna is zij gebruikt om Parijs te doorkruisen.

De hotelgarage in, dat was vlotjes verlopen. Echter uit de garage op de openbare weg geraken, dat is andere koek. Nadat wij uit de autolift rijden, staat de auto voor een korte helling van zo’n 10 % die overwonnen moet worden. Aan het einde hiervan is een rolluik. Wij zijn  klaar om de sprong naar buiten te maken. Een muntje in een gleuf en het straatrolluik gaat omhoog. Met z’n drieen zitten wij keuvelend in de Ami maar halverwege de helling blijven wij hangen. De motor lukt het niet om die laatste meters te overbruggen. Wij laten ons terugrollen. Hoe dit nu oplossen?

Er stapt 1 passagier uit en proberen meer vaart te ontwikkelen voor het begin van de steile helling. Tot overmaat van ramp verdwijnt het daglicht weer. Na enige minuten gaat het rolluik weer omlaag, want je mag toch verwachten dat een auto dan op de Parijse klinkers staat. Degene die uitgestapt is, gaat naar de receptie om nieuwe muntjes te halen. Uiteindelijk zijn wij ontsnapt en de Citroën Ami is die Kerstdagen niet meer in de garage geparkeerd.

Deze Ami speelt ook een rol als wij jongeren uit Elsloo onze stem gaan laten horen tijdens de demonstratie tegen de plaatsing van de kruisraketten zo’n vijfentwintig jaar geleden. Met z’n drieën moeten wij aanwezig zijn bij die demonstratie op het Malieveld te Den Haag. Echter de verwachte drukte en lange reis vanuit Limburg doet ons besluiten om de avond ervoor af te reizen. Overnacht wordt in de Ami. Kortom die ochtend meteen klaar voor aktie. Enkele slaapzakken worden in de auto gelegd en op naar ons regeringscentrum.

Onze night on the town duurt tot het sluitingsuur van het café. Twee uur ’s nachts staat wij op de stoep. Nou ja, een rustig plekje zoeken en proberen wat te slapen. De chauffeur rijdt rond en opeens is er een weg die door een bossage loopt. Dit lijkt ons wel geschikt om te bivakkeren. De autoraampjes worden op een kier geschoven, om frisse lucht binnen te laten. Wij installeren ons zo goed en kwaad als dit kan in deze kleine ruimte en proberen onder zeil te gaan.

De rust om ons heen is echter van korte duur. Het aantal auto’s dat langzaam onze Ami passeert begint flink toe te nemen. Ook lopen er personen tussen de bomen. Op dit tijdstip wel erg vreemd die drukte. Opeens wordt het ons helder. Wij jongens uit het dorp staan geparkeerd midden op een homo-ontmoetingsplek waar het gonst van de aktiviteiten. Wij zijn blijven staan hebben geslapen en verder is niets gebeurd.

’s Ochtens hebben wij ons gewassen en gegeten in een nabijgelegen groot winkelcentrum. Deelgenomen aan de demonstratie en geluisterd naar de bevlogen sprekers. Onze proteststemmen hebben geklonken.