2020 Henk Steevens heeft de eindstreep van het leven bereikt
Op vrijdag 29 mei 2020 overleed op 88-jarige leeftijd Henk Steevens; Alsenaer en Sajelair in hart en nieren. Oud-wielrenner vooral, want dat was zijn grote passie.
Henk had van die guitige ogen die je niet verwacht bij een man van die leeftijd, maakte graag een praatje en was altijd in voor een grapje. Kortom, een aimabel mens. We zullen hem missen.
Henk Steevens bij de opening van het Wielermonument onder aan de Maasberg op 15 september 2019
In 1954 werd Henk prins carnaval bij De Sajelaire in Elsloo; daar is hij zijn hele leven trots op geweest. In 1962 richtte hij de vereniging Oud-Prinsen op waarvan hij tot enkele jaren geleden voorzitter is geweest. In februari 2020 mocht hij zijn 6 x 11 jarig jubileum bij de Sajelaire vieren: niemand in Limburg heeft die mijlpaal eerder behaald bij een carnavalsvereniging...en dat zegt alles over Henk.
De ex-wielerprof uit Elsloo was tot zijn dood zowel de oudste nog levende Limburgse Tour de Francerenner en de laatst overgeblevene van de Nederlandse ploeg die in 1953 het landenklassement in Frankrijk won. Geïnspireerd als hij was door het optreden van dorpsgenoot Sjefke Janssen was Henk Steevens op het einde van de jaren veertig met koersen begonnen. Niet veel later stapte ook broer Leo op de racefiets. Getweeën sleepten zij menig succes uit het vuur.
Henk Steevens had graag vaker dan die ene keer in 1953 tot de ploeg voor de Tour de France behoord, maar de man uit Elsloo kreeg een jaar later tot zijn grote ontgoocheling slechts een reserverol. Die kwestie en een zware valpartij leidden eind 1955 wel tot een onverwacht vroeg afscheid als actief wielrenner: Henk Steevens koos voor maatschappelijke zekerheid.
Hij was neoprof en slechts 21 jaar toen hij op maandag 11 mei 1953, daags na het Limburgs Kampioenschap op de Cauberg, de uitnodiging van ploegleider Kees Pellenaars kreeg. Steevens was vereerd maar sputterde tegen, want hij vond zichzelf nog veel te jong voor zo'n avontuur. Pellenaars belde dag na dag tevergeefs naar huize Steevens, maar op een dag stapte hij in z'n auto. In de Dorpstraat in Elsloo, waar ouders Steevens een café hadden zorgde Pellenaars met zijn ploegleidersauto voor een ware volksoploop.
Het kinderrijke gezin Steevens was diep onder de indruk van "Den Pel" met z'n dampende sigaar. Pellenaars beloofde gouden bergen en haalde Henk over om mee naar Frankrijk te gaan. Het eerste jaar hoefde hij nog niks te presteren, alleen te leren van zijn ervaren ploegmaten. Hij mocht zelfs kiezen welke ploegmaat hij meenam.... Henk koos voor zijn ervaren dorpsgenoot Sjefke Janssen.
De derde Limburger in de ploeg was Jan Nolten, die in 1952 fantastisch debuteerde. De rest van de succesvolle Tourploeg uit 1953 bestond uit Wim van Est, Wout Wagtmans, Gerrit en Adri Voorting, Thijs Roks, Adri Suykerbuyk en Hein van Breenen.
De Tour van '53 was een martelgang voor Steevens: dag na dag zwaar knechtenwerk, veel tegenslag en op de koop toe een spierscheuring. Henk was niet gewend aan afstanden langer dan 150 km. Hij vocht daardoor elke dag in de achterste regionen voor lijfsbehoud en kwam vaak moederziel alleen binnen. In die tijd waren etappes boven de 300 km heel normaal. In één etappe werd hij toch nog 13e of zo.
In de 6e etappe was het over en uit... helemaal kapot kwam hij een kwartier te laat binnen. Pellenaars keurde hem geen blik waardig. Eenzaam en alleen ging Henk met de trein naar huis.
Een dag later kon ook Sjefke Janssen naar huis, ook getroffen door tegenslag. Twee dagen later won Nolten de etappe Nantes-Bordeaux.
Omdat de ploeg van '53 zo succesvol was, werd Henk wel in tal van huldigingen betrokken, maar het ging niet van harte.
In 1954 maakte hij wel deel uit van de WK ploeg. In 1955 nam Henk nog deel aan de Ronde van Nederland en enkele andere etappekoersen. Maar na een zware val in de Ronde van Spanje -met een schedelbasisfractuur en diverse andere breuken tot gevolg- besloot hij om per direct te stoppen, slechts 24 jaar oud.
Later was Steevens vele jaren succesvol ploegleider bij amateurploegen als Ovis en Driessen Stoffen. Hij had toen o.a. zijn talentvolle broer Harrie in zijn ploeg waarmee hij deelnam aan de Tour de L'Avenir, de Tour de France voor amateurs.
Ook was hij geruime tijd assistent-ploegleider bij het TVM van Cees Priem, ook in de Tour de France. Daarna was het welletjes en ging hij genieten van het leven, van zijn kinderen en kleinkinderen.
De Tour van '53 is alleen nog maar herinnering, waar hij zijn hele leven graag over verteld heeft. Tot op de dag van zijn overlijden, toen hij persoonlijk afscheid heeft genomen van zijn wielerkameraden Wiel Verheesen, Huub Harings en Bennie Ceulen.
Wij wensen kinderen, kleinkinderen, Marieke en overige familie heel veel sterkte toe.
Meer over Henk Steevens op www.wielermonument.nl
- Laatste update op .
De grote kleine Henk Steevens
Als ik aan Henk Steevens denk dan kom ik altijd terug bij mijn veel te vroeg overleden zus Truus.Het waren Henk en Leo die toen koersten .
De eerste zondag na de begrafenis van mijn zus won of Leo of Henk maar dat doet er niet toe.
Veel belangrijkere te melden was het gegeven dat de krans die een van hun had gewonnen door Henk en Leo naar het kerkhof in Stein werd gebracht .
Hun overwinning werd opgedragen aan hun buurmeisje ( mijn zus Truus) dat met 22 jaar veel te vroeg was gestorven.
Tekenend voor het grote hart van beide Elsloos vedetten.
Henk was in staat het kleine niet te vergeten door grootse gebaren te tonen.
Zo ook zijn inzet als vrijwilliger in het bejaardenhuis.
Zijn ergernis voor de veel te dure koffie voor de oudjes in de zaal van het bejaardenhuis was er een sprekend voorbeeld van en hij bereikte dat ze gratis koffie konden krijgen.
Dank voor het vele goed dat jij voor vele gedaan hebt in en buiten de sport en in en buiten het Elslose.
Het is dan ook best wrang dat het afscheid in kleine kring plaats moet vinden.
Mijn voorstel zou zijn dat het op een later tijdstip nog maar eens moet worden overgedaan dat zou een mooie geste kunnen zijn naar hem en zijn nabestaande.
Dat zijn de inwoners en de gemeente aan hem verschuldigd.
Ik wens zeker zijn kinderen en kleinkinderen sterkte toe.
Jan.
Overlijden Henk Stevens
Een mooi in memoriam" dat recht doet aan een van de laatste richtige Maaskentjers Henk Stevens en vele male beter dan de artikeltjes in de Limburger en de site en programma's van L1. Daarin krijgt Henk niet de aandacht die hij verdient. Uit het artikel van Robin van der Kloor zou de conclusie getrokken kunnen worden dat Henks wielercarrière niet veel voorstelde en ook zijn ploegleiderscarrière blijft onder belicht. Gelukkig weten de echte kenners wat de waarde van Henk voor het nationale en regionale wielrennen is geweest. O.a. Bennie Ceulen en Tom Dumoulin kunnen daarvan getuigen.Het is dan ook jammer dat door de regels van het corona protocol Henk niet het afscheid met eerbetoon krijgt dat gepast zou zijn.
Een eerbetoon dan Henk ook verdient vanwege zijn enorme betrokkenheid bij de Elsloose gemeenschap: alles wat hij gedaan en betekend heeft voor de Sajelaire en de carnaval in Limburg, al zijn inspanningen voor de bejaarden in Elsloo en zijn interesse voor de historie en het erfgoed van zijn dorp. Middels interviews en gevraagd en ongevraagd advies heeft Henk bijgedragen aan het vastleggen van de verhalen van vroeger. Zijn documentaires op deze site en DocuZ zijn een prachtig tijdsdocument.
Henk was gepast trots op de zijn energieke leven en zijn familie en de gemeenschap in Elsloo mogen trots zijn op deze richtige Maaskentjer.
Hugo Luijten