Serge Gainsbourg (1928-1991) was een eigenzinnige Franse dichter, zanger, componist, acteur en regisseur van Joods-Oekrainse afkomst. En een verslinder van jonge en mooie vrouwen niet te vergeten...

In 1967 had ie niet alleen een affaire met de toen wereldberoemde filmster Brigitte Bardot (1934) maar maakte met haar ook een goed ontvangen album "Bonny & Clyde" waarvan de titelsong een hit werd. Tweedehands te koop voor 150 euro of daaromtrent.
Over die inmiddels verbroken relatie met Bardot schreef hij in 1968 het lied "Je t'aime... moi non plus" dat hij in duet song met zijn nieuwe Engelse vriendin Jane Birkin... het werd een gigantische wereldhit. In Nederland reikte het nummer in 1969 tot plek 2. In veel landen werd het nummer niet op radio gedraaid vanwege de sexuele lading. Als u nog eens mee wilt kreunen, doe uw best >>

Wij geven hier de voorkeur aan "Bonny & Clyde" dat u maandagavond ook kunt beluisteren in het programma Popkrakers van Jo Smeets en Giel Scholtens. Die altijd juweeltjes uit de pop en blues van vroeger en nu draaien.

Geen reacties

Nina Simone, artiestennaam van Eunice Kathleen Waymon (Tryon, North Carolina, 21 februari 1933 – Carry-le-Rouet, 21 april 2003), was een Amerikaanse singer-songwriter, pianiste en burgerrechtenactiviste. Ze wordt vooral gerekend tot de jazzmuzikanten, maar had zelf een hekel aan deze term. In haar werk zijn ook de invloeden van klassieke muziek, blues, rhythm-and-blues en soul te horen. 

De meesten kennen Nina Simone van haar hit "Ain't got no, I got life" uit 1968. In Nederland stond het nummer in februari 1969 op nummer 1 en bivakeerde 16 weken in de Top 40. In 1998 kwam het opnieuw in de Top 40 doordat het gebruikt werd in een reclamespot van Amev Verzekeringen; en reikte toen tot plek 9.
In 1987 had ze opnieuw een nummer 1 hit met "My Baby Just Cares For Me" dankzij een Chanel nr. 5 reclamespot waarin het nummer te horen was. 

Voor de rest was Nina Simone voor mij vooral een raadselachtige vrouw, die ook wel wat zieligs over zich had. Bij toeval kwam ik de documentaire "What happened, Miss Simone?" uit 2015 tegen op Netflix. En die kwam binnen kan ik je vertellen. Wat een verhaal achter deze vrouw: discriminatie, huiselijk geweld, drank, drugs, manisch-depressieve stoornis, activiste, succes, teloorgang, geldgebrek... Noem het maar op en zij heeft 't meegemaakt. Nog niet gezien? Kijken!

Van 1988 tot 1992 woonde zij achtereenvolgens in Nijmegen en Amsterdam, waar goede vrienden hielpen om haar leven en carrière weer op de rit te krijgen.

Vanaf 1959 heeft zij een indrukwekkend oevre achtergelaten: Discografie Nina Simone >

Als je een uur lang van Nina Simone wilt genieten, klik hier >

Geen reacties

The Moody Blues, een Britse band, scoorde in de jaren '60 tot '80 grote hits zoals Nights in White Satin (plek 155 in Top 2000 van 2023) Go Now,  Tuesday Afternoon, Question, Ride My See Saw en  I'm Just a Singer (In a Rock and Roll Band)

Hun eerste hitsingle "Go Now" uit 1964 is een nummer van Bessie Banks uit datzelfde jaar. Luister hier ⇢ 
Een van de mooiste versies is de live uitvoering uit 1976 van Paul McCartney's Wings. Luister hier ⇢
Gezongen door Denny Laine... die het nummer ook in 1964 zong bij.......The Moody Blues, waar hij tot 1966 deel van uit maakte! En zo is de cirkel rond.

In Nederland had de band zeven top-40 hits, waaronder slechts één nummer 1 voor "Question" in 1970. Hun bekendste en mooiste nummers "Go Now" en "Nights In White Satin" bleven steken op nr 8 en nr. 2.

De oorspronkelijke bezetting bestond uit Ray Thomas - zang, mondharmonica • Mike Pinder - zang, toetsen • Graeme Edge - drums • Denny Laine - solozang en gitaar • Clint Warwick - basgitaar
In 1966 verlaten Denny Laine (zang, gitaar) en Clint Warwick (bas) de groep en hun plaatsen worden ingenomen door Justin Hayward en John Lodge. 

De elpee "Days of Future Passed" uit 1967 levert een enorme popklassieker op met "Nights in white satin". De muziek op dit album had weinig overeenkomsten meer met de R&B van de oorspronkelijke band maar was doorspekt met klassieke invloeden, mede door het gebruik van een orkest. Het wordt beschouwd als de meest geslaagde poging een stuk op te nemen waarin pop en klassiek gecombineerd zijn. Op het volgende album "In Search of the Lost Chord" (1968), werd een meer psychedelische richting ingeslagen en werd het orkest vervangen door de mellotron. Deze richting werd voortgezet op de volgende vijf albums: On the Threshold of a Dream (1969), To our Children's Children's Children (1969), A Question of Balance (1970), Every Good Boy Deserves Favour (1971) en Seventh Sojourn (1972). Nieuw en opvallend aan de albums was dat de tracks in elkaar overliepen. 

Na 1973 lassen ze een lange rustperiode in. Er verschijnen wel nog soloalbums. In 1978 verschijnt een reuniealbum en wordt er ook weer live opgetreden. Anno 2024 zijn alleen Justin Hayward en John Lodge nog in leve; alle overige leden zijn overleden.

+ Meer info op Wikipedia ⇢ 

Geen reacties