Graham Bond was een invloedrijke maar tragisch vergeten pionier in de Britse muziekgeschiedenis. Als leider van de Graham Bond Organisation in de jaren '60 combineerde hij jazz, blues en R&B op een manier die zijn tijd ver vooruit was. Bond's energieke spel op de Hammond-orgel en zijn rauwe zang maakten hem tot een opvallende figuur in de muziekscene.​

Zijn band fungeerde als springplank voor muzikanten als Jack Bruce en Ginger Baker, die later Cream oprichtten. Andere bekende muzikanten die met Bond speelden: John McLaughlin, later in Mahavishnu Orchestra en Miles Davis; en saxofonist Dick Heckstall-Smith, later in John Mayall's Bluesbreakers en Colosseum. Terwijl zijn voormalige bandleden waardering en succes oogsten, leidt Bond een kwakkelend muzikaal bestaan. Hij speelt als sessiemuzikant en in 1970 treedt hij toe tot Ginger Baker's Airforce. 

+ Live in Beatclub 1970 Ginger Baker's Airforce ⇢

Ondanks zijn muzikale genialiteit werd zijn carrière overschaduwd door drugsgebruik en een obsessie met het occultisme. Hij overleed op 36-jarige leeftijd onder mysterieuze omstandigheden. Op 7 mei 1974 belde hij nog optimistisch met het muziekblad NME, maar een dag later verongelukte hij door een metro in Londen. De meeste bronnen spreken van zelfmoord. Hij was slechts 36 jaar oud.​

Hoewel zijn naam tegenwoordig minder bekend is, erkennen muzikanten als Jon Lord (Deep Purple) en Rick Wakeman (Yes) zijn invloed op hun werk. Bond's innovatieve benadering van muziek en zijn unieke stijl verdienen herwaardering.​

+ Voor een uitgebreidere blik op zijn leven en nalatenschap, lees het volledige artikel op Louder Sound: Graham Bond: The apocalyptic life of one of British music's great lost talents ⇢

+ Website grahambond.org ⇢

+ History Graham Bond Organisation (YouTube) ⇢

+ Wikipedia over Graham Bond ⇢

+ Wikipedia over Graham Bond Organisation ⇢

+ Discogs Discografie Graham Bond / Organisation ⇢